یافته‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که در حوزه ورزش، تمرین زیاد لزوما منجر به تکامل در آن ورزش نمی‌شود.

در حقیقت، برای افراد معمولی تمرین تنها در ۱۸ درصد توانمندی فرد موثر است که این عدد برای ورزشکاران حرفه‌ای فقط یک درصد است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که فاکتورهای ذهنی و جسمی دیگر مانند ژنتیک، روان‌شناسی و هوش که در اثر تمرین به دست نمی‌آیند، تاثیر زیای بر توانایی‌های ورزشکاران حرفه‌ای دارند.

تمرکز این مطالعه، که توسط تیمی از پژوهش‌گران آمریکایی و نیوزلندی انجام شده، روی پاسخ به این پرسش بوده که تمرین ورزشی چقدر بر روی عملکرد ورزشکاران حرفه‌ای تاثیر دارد. پژوهش‌گران مطالعه خود را روی ۲۷۶۵ ورزشکار حرفه‌ای شاغل در  ورزش‌های گوناگون با سطوح مختلفی از مهارت‌های ورزشی انجام دادند.  

نتایج مطالعه روی این ورزشکاران، حاکی از آن بود که گرچه تمرین در ابتدا برای ارتقای مهارت‌های اولیه در هر ورزشی بسیار مهم است اما واقعا آن‌قدرها هم که باور عمومی به آن بها می‌دهد مهم نیست، به‌ویژه زمانی که افراد مهارت‌های اولیه آن ورزش را یاد می‌گیرند. در عوض، قابلیت‌های ورزشکاران از حوزه‌های دیگر نشئت می‌گیرد؛ حوزه‌هایی مانند فاکتورهای ژنتیکی که در تعیین توده عضلانی موثر است، فاکتورهای روان‌شناختی مانند اعتماد به نفس و میزان استرس در عملکرد ورزشی و فاکتورهای فکری مانند ظرفیت و قابلیت‌های حافظه.

محققان معتقدند این فاکتورها حدود ۸۲ درصد بر عملکرد ورزشکاران موثرند و ۱۸ درصد دیگر به تمرین‌های ورزشی مرتبط است. این در حالی است که وقتی فردی به درجه نخبگی در ورزش می‌رسد، تمرین فقط یک درصد روی عملکرد او اثر می‌گذارد. گفتنی است نتایج این مطالعه در مجله Psychological Science به چاپ رسیده است.

لازم بذکر است که این موضوع شامل حال افراد معمولی و آماتور در عرصه ورزش نمی‌شود.
 
منبع: sciencealert